ვიდეოში ნაჩვენები კოტე გაეში შეიძლება შესრულდეს ექვსი სხვადასხვა მიმართულებით (როპო) და მრავლობითი შეტევების სრული გათვალისწინებით.
ტექნიკა (ილეთი) არ განაპირობებს გადაადგილებას, გადაადგილება არ არის მიბმული ტექნიკაზე, ის არ ახასიათებს რომელიმე ტექნიკას, ჩვენ არ გადავადგილდებით ასე ან ისე იმის მიხედვით, თუ რომელ ილეთს ვასრულებთ.
აუცილებლად უნდა გვესმოდეს, რომ გადაადგილება ყოველთვის იდენტურია აიკიდოში და არა აქვს მნიშვნელობა, თუ რომელ ილეთს ვასრულებთ.
რადგან მართლაც, ყოველთვის ორად ორი ხერხი არსებობს ადამიანის წინ 270°-ით გახსნილ წრეზე წასასვლელად, როდესაც ის ჰანმის პოზიციაში დგას: ან საათის ისრის მიმართულებით, ან საათის ისრის საწინააღმდეგო მიმართულებით.
სხვა ხერხი არ არსებობს ასამოძრავებლად აიკიდოში.
იმის მიხედვით, ერთ მხარეს ვტრიალებთ, თუ მეორე, ხან წინა ფეხი გადაადგილდება პირველი, ხანაც მეორე. აქაა მარჯვნივ მიმართული ან მარცხნივ მიმართული ბრუნვის უცილობელი შედეგი. ფეხები ერთნაირად გადაადგილდება ყველა გარემოებაში, ისინი ერთსა და იმავეს აკეთებენ, სხვადასხვანაირად ვერც მოიქცევიან და სხეულის ცენტრალური ღერძის ბრუნვას მიჰყვებიან.
რა თქმა უნდა, ტექნიკა შეტევისა თუ ჩავლების ტიპისაგან წარმოიქმნება, რადგან ყველაფერი, ცხადია, შესაძლებელი არ არის ნებისმიერ გარემოებაში. თითოეული გარემოებისთვის გარკვეული რაოდენობის შესაძლო ტექნიკა არსებობს და ისინი ბუნებრივად ჩნდებიან, როდესაც გადაადგილება არის სწორი.
როგორც კი ბრუნვის ორივე მიმართულება იხრება სამი ციფერბლატიდან (270°= 3 x 90°) ერთ-ერთისკენ, ორი ფეხიდან პირველი, რომელიც ამოძრავდება, მხოლოდ და მხოლოდ ერთ ადგილას შეგვიძლია დავდგათ და შემდეგ იგივე ემართება მეორე ფეხს, რომელიც მხოლოდ ამის შემდეგ ამოძრავდება. როგორც კი ბრუნვა ექვსი მიმართულებიდან ერთ-ერთით იწყება, ფეხების გადაადგილება ვეღარ შეიცვლება, ის აუცილებლად იგივე იქნება. ფეხები ვერ წავა სხვაგან, ისინი მივა მხოლოდ იქ, სადაც ეს სხეულის ბრუნვითაა განპირობებული.
მეტრონომის ეს მუშაობა, ეს გადაადგილება მუდმივად თავის თავს უდრის და აიკიდოს უცვლელი პრინციპის, ირიმი-ტენკანის შედეგია. თავად ირიმი-ტენკანი ინისა და იანის (ან, იაპონურ კულტურაში, ინ-იოს) პრინციპის განსახიერებაა, რომელიც მთელ სამყაროს შექმნის სათავეშია.
როდესაც აიკიდოს პრინციპს ვაღიარებთ და მას უზენაესობას ვანიჭებთ, როდესაც მას ისე ავამოქმედებთ, რომ მოძრაობას პირადულს არაფერს ვანიჭებთ, მაშინ ყველაფერი თავის ადგილას დგება და ტექნიკური ფორმა, რომელიც აქედან ჩნდება, ისეთივე სუფთა და სრულყოფილია, როგორიც უნდა იყოს წესით.
ამ სრულყოფილებას ვერასდროს მივაღწევთ, თუკი ვერ ვხედავთ აიკიდოს გადაადგილებას ერთადერთ პრინციპს. როდესაც თითოეული ილეთისთვის განსხვავებულ გადაადილებას ვეძებთ, გარდაუვლად ვიკარგებით ათასობით შესაძლო ტექნიკური ფორმის დეტალებში. მოძრაობები კი ხელოვნური და არაეფექტური, შესაბამისად, არარეალისტური ხდება.
ვიდეოში ნაჩვენები კოტე გაეში იბადება ბრუნვისაგან, რომელიც თავდაპირველად ტორის უკანა ფეხს აამოძრავებს. ჰიდარი ჰანმის (მარცხენა ჰანმის) დროს ეს ფეხი საათის ისრის საწინააღმდეგო მიმართულებით ამოძრავდება. მიგი ჰანმის (მარჯვენა ჰანმის) დროს კი იგივე ფეხი საათის ისრის მიმართულებით იწყებს მოძრაობას.
როდესაც ფეხები თავის ადგილასაა, დანარჩენი ყველაფერი მას მიჰყვება აუცილებლად:
იგივე მოძრაობა – რასაკვირველია – ტორის გადაადგილებისათვის გახსნილ ორ ციფერბლატთაგან ნებისმიერ მხარეს შეიძლება შესრულდეს. მაშასადამე, ეს სამ მიმართულებას გვაძლევს. თუ ამას ამ სამ ციფერბლატში სამ შესაძლო მიმართულებას დავუმატებთ (ამჯერად წინა ფეხიდან დაწყებულს), დავინახავთ, რომ ვიდეოში ნაჩვენები კოტე გაეში ექვსი სხვადასხვა მიმართულებით შეიძლება შესრულდეს. ამ ექვსი მიმართულებიდან თითოეული სრულიად ჯდება მრავლობითი შეტევის კონტექსტში, როდესაც ტორი ირიმი-ტენკანის წყალობით ყოველთვის ტოვებს სახიფათო ზონას.
ფილიპ ვოარინო
30 ნოემბერი, 2022
წყარო: https://www.aikidotakemusu.org/ushiro-ryote-dori-kote-gaeshi/