Author: Paata Javakhishvili

ეს ჯო დორი ჰაჩი ნო ჯი გაეშის სკრუპულოზური შესრულებაა, ოღონდ აქ უჩის ჯოს ბოლოზე ხელის ჩავლებით კეთდება.

კარგი ცოდნა და შესრულება სუბურისა, რომელსაც სახელად კატატე ჰაჩი ნო ჯი გაეში ჰქვია, არსებითია ამ მოძრაობის გაგებისა და კარგი შესრულებისათვის.

ეს ჯო დორი ჰაჩი ნო ჯი გაეშის სკრუპულოზური შესრულებაა, ოღონდ აქ უჩის ჯოს ბოლოზე ხელის ჩავლებით კეთდება. ამიტომაც გდება არ უნდა მივიჩნიოთ რაიმე განსაკუთრებულ ტექნიკად, ეს შედეგია ჰაჩი ნო ჯი გაეშის დარტყმისა, როდესაც ის ზუსტად სრულდება:

საიტო სენსეის სწავლების მეთოდში ეს ჯო დორი სწორ ხაზზე სრულდება, ამიტომაც გდებისას უჩის ვუშვებთ იმ მხარეს, საიდანაც ის თავად მოდის. ამგვარი პრაქტიკა სასარგებლოა, იმიტომ რომ თავიდან გვაცილებს ჯვარედინ გდებებს, საშუალებას გვაძლევს უვნებელი გავხადოთ ვარჯიში და ავირიდოთ დაჯახებისაგან გამოწვეული უბედური შემთხვევები.

მაგრამ სავარჯიშო თეორიულად რჩება, როდესაც მას ამგვარად ვასრულებთ, რადგან დარტყმის მომენტში უჩი ჯო ძლიერი და მდგრადია წინა ფეხის ღერძზე და შეუძლებელია მისთვის წონასწორობის დაკარგვინება ამ მიმართულებით:

ჰანმის დგომში ადამიანმა ორ მხარეს – გვერდით – შეიძლება დაკარგოს წონასწორობა და ამ ილეთის შემთხვევაში ეს მისგან მარცხენა მხარეს ხდება:

სწორედ ამიტომ არ უნდა შევაჩეროთ ირიმი-ტენკანი შუა გზაში ამ მოძრაობის შესრულებისას, როგორც ეს მეთოდის დროს ხდება, არამედ პირიქით, ის უნდა შევასრულოთ ბოლომდე, ისე, როგორც უნდა შესრულდეს სინამდვილეში. ამ ტრიალს ნაგეს სხეული საწყისი დგომიდან 270°-ზე მიჰყავს (როგორც შიჰო ნაგეს, კაიტენ ნაგეს, კოტე გაეშის და ა. შ. დროს.):

როგორც ყოველთვის, ახლაც მივაქციოთ ყურადღება, რომ სრული ბრუნვა, გარდა იმისა, რომ უჩისათვის წონასწორობის დაკარგვინებისთვისაა საჭირო, ასევე აუცილებელია ნაგესათვის, რათა ის თავდამსხმელთა წრეში შეიჭრას, თუკი შეტევა ჯგუფურია (ყოველი შეტევისას კი უნდა მოვიქცეთ ისე, როგორც ჯგუფური შეტევის დროს ვიქცევით, მაშინაც კი, როცა მოწინააღმდეგე მხოლოდ ერთია). ასე ორი სხვადასხვა პრობლემა იჭრება ერთი მოქმედებით. ტექნიკის ეფექტურობა, ისევე როგორც ნაგეს უსაფრთხოება შეუძლებელი ხდება, თუ ის არ შეიჭრება შემტევთა ჯგუფს შორის თავად ამ ტექნიკის შესრულების პროცესში.

ფილიპ ვოარინო
2023 წელი

წყარო: https://www.aikidotakemusu.org/jo-dori-katate-hachi-no-ji-gaeshi/

უჩის გდება შუბის ორივე დაბოლოებით ჭრის მოქმედების უშუალო შედეგად იქცევა.

როდესაც აიკიდოში მოწინააღმდეგის ჯოს წართმევის (ჯო დორი) ტექნიკების შესწავლას იწყებენ, გონებაში ძირითადად ის აზრი აქვთ, რომ საჭიროა სხეულის ტექნიკის შესრულება მეტოქის იარაღის დასაუფლებლად. ვთქვათ, კოკიუ ნაგე, ან შიჰო ნაგე, ან კოტე გაეში… თითქოს ორი ეტაპი იყოს, რომელთაგან ერთი იმაში მდგომარეობს, რომ პირველ თვლაზე დავეუფლოთ ჯოს, მეორე კი, თანაც მხოლოდ მეორე თვლაზე, გამოვიყენოთ ის, თუკი ამის აუცილებლობა იარსებებს. ეს შეგრძნება სწორი არ არის, თვლა მხოლოდ ერთია: გდების ტექნიკა იარაღის ტექნიკაა. როდესაც ნაგეს ხელები მოწინააღმდეგის ჯოს ეხება, ჯო უკვე მისი ხდება და დაუყოვნებლივ უნდა გამოიყენოს ისე, როგორც მისი ხმარების წესი მოითხოვს. როგორც კი ნაგე იარაღს დაეუფლება,

რაგინდ ცხადადაც არ უნდა მოგვეჩვენოს ეს ამბავი, მან ის სწორედ იარაღად უნდა გამოიყენოს. 

ვიდეოში ნაჩვენებია, რომ უჩის გდება შუბის ორივე დაბოლოებით ჭრის დაუყოვნებლივი მოძრაობის შედეგი ხდება:
ეს ძალიან თვალში საცემია, თუკი ამაზე დავფიქრდებით, იმიტომ რომ ეს ნიშნავს შემდეგს –  თავად იარაღის მოძრაობა მისი ნორმალურად ხმარებისას ამავდროულად მოწინააღმდეგის გდებისათვის აუცილებელი იდეალური მოძრაობაცაა:

ამ ორი რამის მუდმივი შესაბამისობა ტექნიკათა ერთიანობაში გამოხატულებაა იმისა, რასაც აიკიდოში რიაის უწოდებენ და რაც კავშირშია იმ ფაქტთან, რომ ყველა მოძრაობა მოქმედების ერთი და საერთო პრინციპიდან იღებს სათავეს.

ფილიპ ვოარინო
2023 წელი

წყარო: https://www.aikidotakemusu.org/jo-dori-kokyu-nage-gyaku-te/

საბრძოლო კონტექსტში, თუ უიარაღოდ ვართ, მოწინააღმდეგე კი შეიარაღებული გვიტევს და ვახერხებთ მის იარაღზე ხელის ჩავლებას, ამას იარაღის ძირს დასადებად არ ვაკეთებთ, როგორც ეს დანზე ჩატარებული გამოცდის დროს ხდება.

წინა სტატიაში ვნახეთ გდების ორი შესაძლო ფორმა ჯოთი ცკის შეტევის დროს: ჯერ გდება 180°-ით უკნისაკენ, რაც სწავლების მეთოდის კლასიკური ფორმაა ელემენტარულ დონეზე, რომლის დროსაც მხოლოდ ირიმის ვიყენებთ და შემდეგ ჩვეულებრივი ფორმა, რომელიც უკვე ირიმი-ტენკანის სრულად გამოყენებით სრულდება.

ეს ორივე შესანიშნავი სასწავლო ფორმაა, მაგრამ ნამდვილი საბრძოლო ფორმა მათგან განსხვავდება და მხოლოდ ამ ვიდეოშია ნაჩვენები:

იმ მომენტიდან, როდესაც ტორის ხელები უკეს იარაღს ევლება, ის სინამდვილეში მისი იარაღი ხდება. შეუძლია მიმართოს იქით, საითაც მოესურვება და გამოიყენოს ისე, როგორც იარაღის გამოყენებას შეეფერება, ანუ დაარტყას ასე ან ისე.

აიკიდოში გდებები შეიძლება იყოს საბრძოლო ხასიათისა, როგორც ეს შიჰო ნაგეს შემთხვევაში ხდება, თუკი ის სრული ძალით სრულდება. სხვა შემთხვევებში, როგორიცაა ჯო დორი სოკუმენ ირიმი ნაგე, გდება ჯოს გამოუყენებლად არ არის საბოლოო მიზანი, ესაა სავარჯიშო ტექნიკა საბრძოლო რეალობის გარეშე, რამაც უკეს უსაფრთხოდ ვარდნის საშუალება უნდა მისცეს.

როდესაც ჯო დორი საბრძოლო კონტექსტში სრულდება, არავითარი აზრი არა აქვს, დავიტოვოთ იარაღი ერთ ხელში და დავაგდოთ უკე მეორე ხელით, თითქოს შეიძლებოდეს, რომ თავს უფლება მივცეთ, მოწინააღმდეგეზე ვიმოქმედოთ ჩვენს ხელთ არსებული ძალის პატარა ნაწილით და არ ვისარგებლოთ ტენკანის მოძრაობით, რათა ამ იარაღით სხვა მიმართულებებიდან წამოსული შეტევები გავაკონტროლოთ. მოწინააღმდეგის გდება ცალი ხელით, როგორც ეს სავარჯიშოშია ნაჩვენები, ნიშნავს, რომ ჯეროვან და აუცილებელ ყურადღებას არ ვაქცევთ არც მას და არც სხვებს, რომლებიც აქვე არიან, ყოველ შემთხვევაში ვირტუალურად მაინც. ეს ამპარტავნული საქციელია და შეიძლება ძვირადაც დაგვიჯდეს.

საბრძოლო კონტექსტში, სადაც ჩვენს სიცოცხლეს ვიცავთ, თუ უიარაღოდ ვართ, მოწინააღმდეგე კი შეიარაღებული გვიტევს და ვახერხებთ მის იარაღზე ხელის ჩავლებას, ამას იარაღის ძირს დასადებად კი არ ვაკეთებთ, როგორც ეს დანზე ჩატარებული გამოცდის დროს ხდება, არამედ მის გამოსაყენებლად. ეს უნდა გავაკეთოთ დაუყოვნებლივ, ანუ ის უნდა გამოვიყენოთ გდებისათვის.

ბრძოლის წესები განსხვავდება ვარჯიშის წესებისაგან, მნიშვნელოვანია, რომ ისინი ერთმანეთში არ ავურიოთ და ყოველთვის ვიცოდეთ, რომელ დონეზე ვიმყოფებით ამა თუ იმ ტექნიკის შესრულებისას. უამისოდ ბოლოს იქამდე მივალთ, რომ დავიჯერებთ სხვადასხვა „სტილების“ არსებობას იქ, სადაც სინამდვილეში მხოლოდ და მხოლოდ პრაქტიკის სხვადასხვა დონეებია.

ფილიპ ვოარინო
2023 წელი

წყარო: https://www.aikidotakemusu.org/jo-dori-kokyu-nage-forme-martiale/

სრულ ირიმი-ტენკანზე დაფუძნებული ტექნიკა უბრალოდ ნამდვილი ტექნიკაა, რომელიც აიკიდოს მოქმედების პრინციპს იცავს.

ვარჯიშის საიტო სენსეისეულ მეთოდის მიხედვით ამ ვიდეოში წარმოდგენილი კოკიუ ნაგე სწორ ხაზზე სრულდება და მოწინააღმდეგე ვარდება იმ მხარეს, საიდანაც მოდის. მაშასადამე, მოწაფეს ირიმი-ტენკანის პირველი ნახევრის, ანუ მხოლოდ ირიმის შესრულება მოეთხოვება. გდება ასეთ დროს ირიმისთანავეა, ისე, რომ ტენკანს აღარ მივმართავთ. ილეთის შესრულების ამგვარი მანერა შესანიშნავია გარკვეული რაოდენობის საბაზო ელემენტების ასათვისებლად და მას დამწყებთათვის სწავლის გასაიოლებლად ასწავლიდა საიტო სენსეი ამ ფორმით.

არადა ვიცით, რომ აიკიდოს პრინციპი არის ირიმი + ტენკანი, იმდენად, რომ მივიღოთ ბრუნვა. მხოლოდ მაშინაა შესაძლებელი მოწინააღმდეგისთვის წონასწორობის დაკარგვინება იდეალური, ხოლო ძალა მაქსიმალური, როდესაც ბრუნვა სრულია. სინამდვილეში ირიმი ვერ არსებობს უტენკანოდ, ირიმის ან ტენკანის მოხსენიება ერთმანეთისგან დაცალკევებულად უაზრობაა, თუკი ეს წმინდად პედაგოგიური თვალსაზრისით არ ხდება:

ამიტომაც აქ ზედა დონის ტექნიკის ხსენება მთლად ზუსტი და სწორი არ არის. ტექნიკა „ზედა დონისაა“ მხოლოდ პედაგოგიურ, ხელოვნულ ფორმასთან შედარებით, რომელიც მხოლოდ ირიმით გდებაში მდგომარეობს. მაგრამ მხოლოდ და მხოლოდ ირიმი-ტენკანზე დაფუძნებული ტექნიკა არის ნამდვილი ტექნიკა და მხოლოდ ასეა შესაძლებელი, თუკი აიკიდოს მოქმედების მთავარ პრინციპს დავიცავთ:აიკიდოს მოძრაობის რეალურობაში მოწინააღმედეგეს არასდროს ვაგდებთ იმ მხარეს, საიდანაც ის მოდის. ირიმის ტენკანი ნაწილი აუცილებლად ცვლის პოზიციებს და, აქედან გამომდინარე, უჩი ვარდება სწორედ იქ, სადაც შეტევამდე წამით ადრე თავად ტორი იდგა:

ფილიპ ვოარინო
2023 წელი

წყარო: https://www.aikidotakemusu.org/jo-dori-kokyu-nage-technique-avancee/

მხოლოდ 4 მიმართულებიან პრაქტიკას შეუძლია მოხსნას ელემენტარული, ერთმიმართულებიანი პედაგოგიური სავარჯიშოს ესოდენ თვალში საცემი ლოგიკური შეუსაბამობები.

კი მუსუბი ნო ტაჩის სავარჯიშოში მესამე დარტყმის შესრულების შემდეგ, ანუ თავისკენ მიმართული იოკომენის შემდეგ საიტო სენსეის სასწავლო მეთოდი მოითხოვს უკე ტაჩისაგან, რომ მან დაასრულოს ეს იოკომენი კონტროლით უჩი ტაჩის ხმლის ზურგის ნაწილზე, ვიდრე უკანასკნელ მოძრაობაზე გადავიდოდეს:

ყველა მოწაფე იმეორებს ამას კეთილსინდისიერად და ეს კარგია.

ზოგჯერ ვინმე დასვამს ხოლმე შეკითხვას იმ მოწინააღდეგის ხმლის გაკონტროლების აუცილებლობის შესახებ, რომელსაც ის-ისაა თავი მოვაჭერით.

პასუხი ის გახლავთ, რომ მართლაც, არაფითარი საფუძველი არ არსებობს ამის გაკეთებისა იმ მოწინააღმდეგესთან, რომელიც ეს-ესაა დავარტყით, ვინაიდან ის უკვე გამოეთიშა ბრძოლას და მისი ხმალი არავითარ საშიშროებას აღარ წარმოადგენს ჩვენთვის.

მაშინ რისთვისღაა საჭირო ეს კონტროლი?

ქვევით წარმოდგენილი ვიდეო საშუალებას გვაძლევს გავიგოთ მიზეზი, რომელიც უჩი ტაჩის ხმლის კონტროლის უკან იმალება:ეს ვიდეო ჩემთვის ცოტათი განსაკუთრებული მოგონებაა, იმიტომ რომ იმ მომენტის დაჭერას ჰგავს, როდესაც მივხვდი ამ კონტროლის არსებობის მიზეზს, ეს კონტროლი მექანიკურად რამდენიმე ათასჯერ მაინც შემისრულებია კი მუსუბი ნო ტაჩის ოცდაათწლიანი რეგულარული პრაქტიკის განმავლობაში:

აქ საჭიროა, გავიხსენო, რომ მე დიდი პრივილეგია მხვდა წილად ივამა რიუს სწავლების თვალსაზრისით, იმ გაგებით, რომ დიდხანს ვიცხოვრე ივამაში, რომ მორიჰირო საიტოს უშუალო მოწაფე ვიყავი 16 წლის მანძილზე, 1986-დან 2002 წელს, მის გარდაცვალებამდე, და რომ მან გადმომცა უმაღლესი წოდება, რაც მისი სწავლების მეთოდის ფლობას ადასტურებდა და ამაში, განსაკუთრებით, აიკი-კენისა და აიკი-ჯოს ხუთი მოკუროკუ იგულისხმება.

უთუოდ დრო კიდევ მჭირდება ამ ყველაფრის არსის გასაგებას, მაგრამ ეს მაინც ნიშნავს იმას, რომ შესაძლებელია ივამას მეთოდის ფლობა, მისი სწავლება და სხვებისთვის გადაცემა ისე, რომ ადამიანს არ ესმოდეს, რას აკეთებს. შესაძლებელია, ადამიანმა შესანიშნავად იმეოროს მეთოდი ისე, რომ თან აიკიდოსი არაფერი გაეგებოდეს.

იმისათვის, რომ აიკიდომდე მივაღწიოთ, არსებითია, რომ მეთოდი ვაგშიფროთ, ამისათვის კი თითოეული საბაზო სავარჯიშო უნდა შევისწავლოთ ოთხი მიმართულებით. მხოლოდ ამ ოთხი მიმართულებით შესრულებული პრაქტიკა მოგვცემს საშუალებას მოვხსნათ ერთმიმართულებიანი პედაგოგიური სავარჯიშოს ესოდენ თვალში საცემი ლოგიკური შეუსაბამობები:

სრულიად აუცილებელია ამის გაკეთება, თუკი გვინდა გავიგოთ, რომ აიკიდო არ არის მთელი ცხოვრების მანძილზე წრფივი, სასკოლო და რუტინული სავარჯიშოების მონოტონური გამეორება.პასუხი, რომელიც უნდა გაეცეს იმას, ვისაც არ ესმის, თუ რატომ გვავალდებულებს მეთოდი, გავაკონტროლოთ მკვდარი მოწინააღმდეგის ხმალი, შემდეგია – ეს კონტროლი სინამდვილეში განკუთვნილია მომდევნო მოწინააღმდეგისათვის, მას შემდეგ, რაც უკე ტაჩის ხმალი გაივლის და გადაკვეთს წინა მოწინააღმდეგის თავს:

ამის გასაკეთებლად რამდენიმე მოწინააღმდეგეა საჭირო და რაკი მეთოდის სავარჯიშოში მხოლოდ ერთი მეტოქე გვყავს, იმავე პარტნიორს, რომელსაც თავს ვკვეთთ, სიმულაციას ვუკეთებთ ხმლის კონტროლისა, უბრალოდ, სხვა გზა არ არის.

ეს საშუალება გამონახა საიტო სენსეიმ იმისათვის, რომ ხმლის პრაქტიკის ამ ელემენტის ცოდნა არ დაკარგულიყო. რას ვიზამთ, თუკი ასეთი შეუსაბამობაა მეთოდის სტადიაზე, ტექნიკის მექანიკური გამეორება, თუგინდ ის გაუაზრებლად შესრულდეს, საშუალებას გვაძლევს გადავარჩინოთ და შევინახოთ ინფორმაცია. არსებითია ცოდნასთან მისასვლელი გზის დაცვა, ვინც ეძებს, ის იპოვის, ხოლო ვისაც შეუძლია, ის ჩასწვდება კიდეც მის არსს, საიტომ თავისი საქმე გააკეთა და ამისთვის დიდი მადლობა მას.

ფილიპ ვოარინო
2023 წელი

წყარო: https://www.aikidotakemusu.org/ki-musubi-no-tachi-la-raison-du-controle-du-sabre/

კი მუსუბი ნო ტაჩის სავარჯიშოში 4 დარტყმაა. ამ დარტყმათაგან თითოეული სხვადასხვა მოწინააღმდეგისთვისაა განკუთვნილი. ერთსა და იმავე მოწინააღმდეგეს არ ურტყამენ 4-ჯერ ზედიზედ.

კი მუსუბი ნო ტაჩის სავარჯიშოში ოთხი დარტყმაა. ამ დარტყმათაგან თითოეული სხვადასხვა მოწინააღმდეგისთვისაა განკუთვნილი. იაპონური ხმლით ზედიზედ ოთხჯერ არ ურტყამენ ერთსა და იმავე მოწინააღმდეგეს.სავარჯიშოში ოთხჯერ ვურტყამთ ერთსა და იმავე ადამიანს, მაგრამ აქ ის პარტნიორია, აქ სიტუაციას ვქმნით სწავლისა და ვარჯიშისათვის. აქ

არ არის ჭრის ფორმები ისეთი, როგორიც საბრძოლო გარემოებათა რეალობაში გვხვდება. და ამის უპირველესი მიზეზი ის გახლავთ, რომ საბრძოლო სიტუაციაში არ არის მხოლოდ ერთი მოწინააღმდეგე, არამედ რამდენიმეა და ისინი ერთდროულად გვიტევენ. ასეთ შემთხვევაში სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია კუმიტაჩიში ნასწავლი დარტყმების გამოყენება, რასაკვირველია, მაგრამ ამჯერად სხვადასხვა მხარეს, იქით, საითაც დანარჩენი მოწინააღმდეგეები არიან. სწორედ  ამას გვიჩვენებს ვიდეო.

ცხადია, სავალდებულოა თავიდან კი მუსუბი ნო ტაჩის კეთება ხაზზე, ერთ პარტნიორთან, რადგან უამისოდ ვერ ვისწავლით სხვადასხვა მხარეს დარტყმების მოძრაობებსა და რიტმს, მაგრამ აუცილებლად უნდა განვთავისუფლდეთ იმ აზრისაგან, რომ კუმიტაჩი რეალურ სიტუაციაშიც შეიძლება შესრულდეს ასე, ამ სახით: ის არ შექმნილ-გააზრებულა ამისათვის, ის დამუშავდა და დაიხვეწა აუცილებელი მოძრაობების ასათვისებლად, რომლებიც შემდგომში ოთხი მიმართულებით როტაციული მუშაობის საშუალებას მოგვცემს. კუმიტაჩი არ არის ბრძოლა, ის აიკი-კენის ყოველგვარი მომავალი პრაქტიკის მხოლოდ და მხოლოდ წინამორბედი სასწავლო სავარჯიშოა.

ფილიპ ვოარინო
2023 წელი

წყარო: https://www.aikidotakemusu.org/ki-musubi-no-tachi-4-adversaires/

მიგი ავასე არის სავარჯიშო, რომელიც შეიძლება შესრულდეს მაშინაც, როდესაც შეტევა იწყება უკნიდან.

მიგი ავასეს სავარჯიშო ძირითადად სრულდება იმ პირობებში, როდესაც ორი პარტნიორი ერთმანეთის პირისპირ დგას, თუმცა ეს არ არის ერთადერთი შესაძლო განლაგება.

ამ ვიდეოში ნაჩვენებია, როგორ მიგი ავასე შეიძლება შესრულდეს უკნიდან მომავალ ხმალზეც (მიგი ჰქვია იმიტომ, რომ მოძრაობა მარჯვენა ფეხს უკავშირდება, როგორიც არ უნდა იყოს მოწინააღმდეგეთა საწყისი პოზიციები):

ეს მნიშვნელოვანია: უკე ტაჩის საწყისი დგომი ყოველთვის სამკუთხედია (სანკაკუ) და მას ჰანმის უწოდებენ, თუმცა ჭრის მომენტი ყოველთვის ოთხკუთხედია (შიკაკუ) და მას კენკა გოში ეწოდება. მხოლოდ ჭრის შემდეგ უნდა დაუბრუნდეს სხეული ჰანმის და ამით დაშორდეს უკეს, ანუ გამოაძროს ხმალი მოწინააღმდეგის სხეულიდან, თუკი მისი ჭრა რეალურია და ამით აღიდგინოს სამკუთხა პოზიცია, რომელიც ახალი მოძრაობის დასაწყებადაა აუცილებელი:

ფილიპ ვოარინო
2023 წელი

წყარო: https://www.aikidotakemusu.org/aiki-ken-migi-awase/

აიკიდოს გაგება მოითხოვს, რომ ყველა მოძრაობა ტორის გარშემო უნდა იყრიდეს თავს და რომ სპირალი ბოლომდე უნდა იქნეს მიყვანილი.

წინა სტატიაში “უძრავი მოქმედება“, ირიმი ნაგეს მაგალითზე ვნახით, რომ მოქმედების მოტორი უძრავია და ის იმიტომაცაა უძრავი, რომ მას ამ მოქმედების გრავიტაციული ცენტრი უჭირავს: სწორედ ამ ადგილას უნდა იყოს ტორი, რომ მან მოძრაობა წარმართოს.

ქვემოთ, ვიდეოში იგივე პრინციპია ნაჩვენები, მაგრამ ამჯერად კოტე გაეშის მაგალითზე:

ერთი რამ კარგად უნდა გვესმოდეს: როდესაც აიკიდოს მოძრაობა იწყება, რომელიც არ უნდა იყოს ის, ეს სპირალი აუცილებლად უნდა მივიდეს დასასრულამდე. შეუძლებელია, დაიწყო სპირალი ერთი მიმართულებით, გაჩერდე შუა გზაში და გააგრძელო საპირისპირო მიმართულებით. თავად აიკიდოს პრინციპი, რომელიც მოითხოვს, რომ ტორი მოძრაობის ცენტრში იყოს და რომ უკე მოძრაობდეს პერიფერიაზე, კრძალავს ამგვარ მოქმედებას.

გარდა იმისა, რომ ეს პრინციპს ეწინააღმდეგება, ამგვარი პრაქტიკა საშიშია, რადგან არსებობს ე. წ. „მკვდარი მონაკვეთი“, როდესაც ტორი წყვეტს თავის ბრუნვას, რათა საპირისპირო მხარეს დატრიალდეს, ამ დროს კი უკეს შეუძლია აღიდგინოს წონასწორობა და კონტრ-ტექნიკაზე გადავიდეს. ამიტომაც უმნიშვნელოვანესია, რომ სპირალი უწყვეტად მივიყვანოთ თავის ბუნებრივ დასასრულამდე, ვიტრიალოთ იმავე მიმართულებით, ბოლომდე და თავიდან ავიცილოთ ამ ბრუნვითი მოძრაობის ყოველგვარი წყვეტა:

ფილიპ ვოარინო
2023 წელი

წყარო : https://www.aikidotakemusu.org/kote-gaeshi-laction-continue/

ისწავლეთ, როგორ შეასრულოთ შიჰო ნაგე ისე, რომ მიაღწიოთ იდეალური ძალისა და უსაფრთხოების მდგომარეობას ლოგარითმული სპირალის წყალობით.

შიჰო ნაგეს სპირალი ლოგარითმული სპირალია, ჰომითეტიაა, რაც ნიშნავს, რომ თითოეულ მის წერტილს მუდმივი კონტაქტი აქვს ყველა დანარჩენთან, აქედან გამომდინარე კი ის მკაცრად ერთნაირ გზას გადის სივრცეში. “Eadem mutata resurgo“, მე კვლავ ვიბადები ჩემივე თავის თანასწორი, აი როგორ აღწერს ამ შესანიშნავ მრუდს ჟაკ ბერნული.

აიკიდოში მოვარჯიშისათვის ეს მათემატიკური კანონი იმას ნიშნავს, რომ მნიშვნელობა არა აქვს, შიჰო ნაგე სრულდება ჯოს, კენის, თუ შიშველი ხელის შეტევის პასუხად. როგორიც არ უნდა იყოს გარემოებები, შიჰო ნაგეს სპირალი მუდამ ერთი უნდა იყოს და დასრულდეს ყოველთვის ერთსა და იმავე ადგილას, უცვლელად, ზუსტად უკეს ზურგსუკან:

ტორის მოძრაობის მრუდი საპირისპირო მიმართულებით მიჰყვება სპირალის ზრდას, ის ამ სპირალის თავდაპირველი წერტილიდან იწყება და ბოლოს თავის დასაწყისს უბრუნდება.

ეს დასაწყისი გეომეტრიულად უკეს ვერტებრალური ღერძის შუაგულში მდებარეობს და ამ ღერძისთვის წონასწორობის დასაკარგინებლად არსებითია, რომ სპირალის ძალა მივიყვანოთ და თავი მოვუყაროთ ზუსტად ამ წერტილში. ამისათვის კი უნდა გავაგრძელოთ ბრუნვა შორს, უკეს ზურგისკენ.

მაგრამ მეთოდი მოძრაობის ამ ასპექტს არ გვიჩვენებს, პირიქითაც კი, ის მოითხოვს, რომ ტორიმ შეწყვიტოს თავისი ბრუნვა უკეს გვერდით, რათა ამ უკანასკნელს უსაფრთხოდ ვარდნის საშუალება მისცეს. ამგვარი პრაქტიკა, რომელიც პედაგოგიკის ზოგერთ მოთხოვნას პასუხობს, შესაძლებელია გარკვეულ პირობებში (კატატე დორი, შომენ უჩი, იოკომენ უჩი…), მაგრამ მისი შესრულება შეუძლებელია სხვა პირობებში, ჯო დორის დროს, მაგალითად, ან როდესაც უკეს ორივე ხელი დაჭერილია, როგორც ნაჩვენებია ეს წინა ტექნიკურ სტატიაში, ისევე როგორც წინამდებარე ვიდეოში:

ის ამბავი, რომ ზოგიერთ შემთხვევაში შიჰო ნაგეს შესრულება შესაძლებელია მხოლოდ მაშინ, თუკი ტრიალის ბოლოს უკეს ზურგსუკან შევალთ, რათა ძალისა და უსაფრთხოების იდეალურ პოზიციაში აღმოვჩნდეთ, ნათელი დადასტურებაა იმისა, რომ შესრულების ამგვარი მანერა უნივერსალური პირობაა ყველა შიჰო ნაგესათვის, როგორიც არ უნდა იყოს ის. მართლაც, სხვაგვარად რომ ყოფილიყო, ეს იმას ნიშნავდა, რომ მიმართება ლოგარითმული სპირალის წერტილებს შორის არ არის მუდმივი, რომ ის შეიძლება განსხვავდებოდეს გარემოებების მიხედვით… ეს კი მაშინ მათემატიკის კანონის უარყოფა იქნებოდა.

ამას აბსურდით დემონსტრაცია ეწოდება: აბსურდია იმის თქმა, რომ ლოგარითმული სპირალი არაა უცვლელი, ან შიჰო ნაგეს შესრულება ხან ერთი გადაადგილებით შეიძლება და ხან მეორეთი, იგივე იქნებოდა გვეთქვა, რომ ლოგარითმული სპირალის უცვლელობა დაცული არ არის, რაც აბსურდია. ო-სენსეის გადაადგილების მკაცრი გეომეტრიული
ასპექტის უფრო სრულ კვლევას იპოვით, თუკი წაიკითხავთ ან გადაიკითხავთ ტექნიკურ სტატიას, სახელად „აქვს თუ არა აზრი ო-სენსეის სიტყვას #2″.

ფილიპ ვოარინო
2023 წელი

წყარო: https://www.aikidotakemusu.org/shiho-nage-spira-mirabilis/

უკეს ხელის ჩახვევა, მეორეში ჩავლება კვანძის შესაქმნელად, გარამუ. გდება უფრო ეფექტურია, თუკი ბოლო ნაბიჯს უკეს ზურგსუკან ვდგამთ.

შიჰო ნაგეს საბაზო ფორმა უკეს ერთ-ერთი ხელის მისკენვე ჩახვევით ხორციელდება.

ამ საბაზო ფორმის ვარიაცია (ჰენკა ვაზა) ტრიალისას უკეს მეორე ხელის ჩავლებაში მდგომარეობს, რაც საშუალებას გვაძლევს ნამდვილი ნასკვი (გარამუ) შევკრათ მისი ხელებით, ჯუჯი გარამის მსგავსად. გდება ამით უფრო ეფექტური და უფრო სახიფათო ხდება უკესათვის, რომლის ორივე ხელი დატყვევებულია ვარდნის მომენტში (ამიტომაც ჩნდება ზომიერებისა და კონტროლის აუცილებლობა ამ ილეთის კეთებისას ვარჯიშის დროს). სწორედ ეს ფორმაა ნაჩვენები ვიდეოში:

უკეს მეორე ხელის ჩავლება იმ დროსაა საჭირო, როდესაც ტორი მის პირველ ხელს წევს ზევით, არც უფრო ადრე და არც უფრო გვიან:

ეს ვარიაცია საშუალებას გვაძლევს, გადავამოწმოთ შიჰო ნაგეს ბრუნვის ბოლომდე, უკეს ზურგსუკან მიყვანის აუცილებლობა. ეს ნაბიჯი, რომელიც შესაძლებელი ხდება სხეულის ჰიტო ე მით გახნის შედეგად, მართლად ერთადერთი ხერხია საიმისოდ, რომ უკეს ხელებისაგან წარმოქმნილი ნასკვი სწორად „შევკრათ“, ანუ შევკრათ სხეულის ბრუნვით და არა მხოლოდ ტორის ხელების კონთოვანი ღონით:

ის, რაც ბევრჯერ გვინსახავს ამ საიტზე, ამით კიდევ ერთხელ დასტურდება: შიჰო ნაგეს, როდესაც ის პედაგოგიური მეთოდით ისწავლება, ბოლო ნაბიჯი აკლია სისტემატურად. ეს ნორმალურია სწავლებისას, რაც გამარტივებას (და, გარკვეულწილად, დამალვა-დაფარვას) წარმოადგენს, მაგრამ მეთოდისთვის დამახასიათებელ ამ მანერას ერთ დღესაც უნდა გავცდეთ, თუ გვინდა, რომ აიკიდოს მივუახლოვდეთ.

ფილიპ ვოარინო
2023 წელი

წყარო: https://www.aikidotakemusu.org/shiho-nage-garamu/