წყარო: https://aikidotakemusu.org/ken-tai-jo-2-2-1/
კენ ტაი ჯოს მეორე სუბურის მოძრაობა, ფაქტობრივად, პირველი სუბურის მოძრაობიდანაა შემუშავებული. პირველი მეორის საწყისი წერტილია.
ორი უდრის ერთს, ეს ნიშნავს, რომ მე-2 სუბური არ გახლავთ ახალი, დამოუკიდებელი სავარჯიშო, რომელსაც არაფერი აქვს საერთო 1-ელ სუბურთან.
კენ ტაი ჯოს მეორე სუბურის მოძრაობა, ფაქტობრივად, პირველი სუბურის მოძრაობიდანაა შემუშავებული. ეს იმას ნიშნავს, რომ პირველი სუბური მეორე სუბურის საწყისი წერტილია, ან, თუ გნებავთ, რომ მეორე სუბური პირველი სუბურის განვრცობას წარმოადგენს.
ვინაიდან პირველი სუბური მეორე სუბურის პირველი ნაწილია, ცხადია, ის უნდა დავინახოთ ამ უკანასკნელში, მასში უნდა დავინახოთ, პირველი სუბურის ტექნიკური ფორმა სრულად უნდა გამოჩნდეს მეორის შესრულებისას.
ისე ხდება, რომ პირველი სუბურის პირველ თვლაზე უჩის ხმალს ვურტყამთ დიაგონალურად, მარჯვნიდან მარცხნისკენ, ჯოს წინა მხარით და ჯო საერთოდ არ გაგვაქვს უკნისაკენ.
ამის შემდეგ, რამდენადაც პირველი სუბურის ეს თვლა მეორე სუბურის დასაწყისში უნდა დავინახოთ, შეუძლებელი ხდება ამ მეორე სუბურის დაწყება ჯოს უკნისაკენ წაღებით, როგორც ხშირად აკეთებენ ხოლმე მოვარჯიშეები და მასწავლებლები, რომელთაც არ ესმით, რომ 1-ელ და მე-2 სუბურებს შორის განგრძობითობის კავშირი არსებობს.
აიკიჯოში არასდროს ვაქრობთ იარაღის ერთ დაბოლოებას იმ აზრით, რომ დავარტყათ მეორე დაბოლოებით. პირიქითაც კი – სწორედ ერთი დაბოლოებით დარტყმა გვაძლევს საშუალებას, დავარტყათ მეორით. არ არსებობს აზრი, არ არსებობს განზრახვა, არ არსებობს ანგარიში, არ არსებობს დრო ამ ყველაფრისთვის, არსებობს მხოლოდ და მხოლოდ როტაციული მუშაობა პროპელერის დარად, რომელიც სივრცეში გადაადგილდება და რომელსაც ერთიმეორის მიყოლებით შესრულებული ტაი ნო ჰენკები ამოძრავებს. და ასეთ დროს ყველაფერი თავის ადგილას ლაგდება.
ეს ტექნიკური სტატია წინა სტატიის გაგრძელებაა, რომელიც კენისა და ჯოს პრაქტიკისა და, ზოგადად, აიკიჯოს ამავე ფუნდამენტურ საკითხებს შეეხებოდა.
ფილიპ ვოარინო
14 ივლისი. 2021