ნი ნო ტაჩი

წყარო: https://aikidotakemusu.org/au-dela-de-la-methode-1/

ამ ვიდეოში ნაჩვენებ სავარჯიშოს საიტო სენსეის მეთოდის მიხედვით ნი ნო ტაჩი ეწოდება. იგი უნდა განვიხილოთ, როგორც სუბური: წყვილში შესრულებული, მაგრამ მაინც ისევ და ისევ სუბური.

სუბურის არსებითი მახასიათებელი ის გახლავთ, რომ იგი სწორ ხაზზე სრულდება და თან ისე, რომ არავითარი ყურადღება არ ექცევა ოთხი მხრიდან ერთდროულად მომავალ პოტენციურ საშიშროებას. უკეტაჩის საზრუნავი მხოლოდ და მხოლოდ მის პირისპირ მდგარი მოწინააღმდეგეა. ამასთან, ალბათ უფრო პარტნიორი უნდა დამეწერა აქ.

ეს სავსებით ნორმალურია, რადგან ამ სავარჯიშოს საერთო არაფერი აქვს ბრძოლასთან.
ამ სტადიაზე მხოლოდ სავარჯიშოზეა საუბარი, რომელიც ორი უნარ-თვისების განვითარებისთვისაა გამიზნული:

1. – ზუსტი ფორმა (შისეი/კოკიუ)
2. – ავასეს გაგება (კამაე/მააი), ანუ სხვის მოძრაობასთან და ენერგიასთან შერწყმისა და ჰარმონიზების უნარი.

სავარჯიშო უნდა სრულდებოდეს კონცენტრაციითა და სიმტკიცით (ზანჩინი), თუმცა მისი შესრულებისას სისწრაფე არ მოითხოვება, სხვათა შორის, საიტო სენსეი ყოველგვარ აჩქარებას კრძალავდა ვარჯიშის დროს და ლეგენდარული მრისხანება ეუფლებოდა, როდესაც მოწაფეთაგან რომელიმე მეტისმეტად სწრაფად ასრულებდა ამა თუ იმ სავარჯიშოს. ამის მიზეზი ის არასწორი გზა გახლავთ, როდესაც მოვარჯიშეები დროს კარგავენ და საბრძოლო რეალობას სწორ ხაზზე შესასრულებელ პრაქტიკაში ეძებენ. ცნება ერთი მეტოქის წინააღმდეგ იარაღის რამდენიმეჯერადი ხმარებისა სრულიად უცხოა აიკიდოსათვის.

ამიტომაცაა ნაადრევი აიკიდოზე ლაპარაკი ამ სტადიაზე, ეს მხოლოდ აიკიდოსათვის მოსამზადებელი სავარჯიშოებია. თუმცა სავარჯიშოს ამ ფორმით ცოდნა აუცილებელია საიმისოდ, რომ პრაქტიკის მომდევნო სტადიაზე, ანუ საკუთრივ აიკიდოზე გადავიდეთ. ყოველ შემთხვევაში, სწორედ ესაა საიტო სენსეის მიერ შემუშავებული მეთოდოლოგიური სწავლების სისტემის ამოცანა.

ფილიპ ვოარინო, 2015 წლის მაისი.