კოტაის ყაიდა საშუალებას გვაძლევს, მოვინიშნოთ მნიშვნელოვანი ტექნიკური პუნქტები, მათი ნელი კეთებით ჩავწვდეთ ილეთების არსს იმ სტრესის გარეშე, რომელიც სწრაფად შესრულებას ახლავს ხოლმე თან. ამასთან, რეფლექსების სახით ჩავიწეროთ ისინი სხეულის მეხსიერებაში.
აქ, მაგალითად, შეგვიძლია შევნიშნოთ:
- ხელების კოკიუს ფორმა კონტაქტის დაწყების მომენტში: ეს ფორმა ფუნდამენტურია, ის ერთდროულად აძლიერებს და იცავს სხეულს.
- შემდეგ, გადაჯვარედინების მომენტში, უკანა ხელი წინა ხელის ზევიდან გადადის, და არასდროს ქვევიდან. თუ უკანა ხელი წინა ხელს ქვევიდან გაუვლის, ჩნდება საფრთხე, რომ უჩის ძალამ ძირს დასცეს ის. თუკი ხელი ზევიდან გადავა, უჩის დარტყმა, თუნდაც ძალიან ძლიერი, აცილებული იქნება წინა ხელის მიერ.
- და ბოლოს, ჩაჭიდების ფაზაში, მნიშვნელოვანია, რომ ტორიმ უჩის თავი საკუთარ მკერდთან, მხრის დასაწყისთან მოაწევინოს. ამგვარად უჩი მართლაც, თან წონასწორობადაკარგულია და თან გაკონტროლებული, მას არ ძალუძს არც იდაყვით დარტყმა და არც გამოძვრომა, ხოლო გდება მით უფრო ადვილია, რამდენადაც იგი წონასწორობადაკარგულია მოძრაობაში შესვლისთანავე (წონასწორობის დაკარგვინების ძალა მეტად გაიზრდება შემდგომ, როდესაც ირიმი-ტენკანის ბრუნვა ჩაერთვება საქმეში, რაც პრაქტიკის ამ სტადიაზე ჯერ კიდევ არ არსებობს).