წყარო: https://aikidotakemusu.org/le-suburi-unique-du-ken-tai-jo/
აიკიდოში გამოყენებული ჯო თავიდან შუბი გახლდათ. ამ შუბს ორივე ბოლოზე მჭრელი პირი და წვეტი ჰქონდა, რომელიც ო-სენსეიმ მოაცილა და, ამასთან, სიგრძეშიც დაამოკლა.
მიზეზები, რომელთა გამოც შეიტანა მან ეს ცვლილებები, კავშირშია თავად აიკიდოს შექმნასთან და აქ და ახლა არ წამოვწევთ ამ ფართო საკითხს განსახილველად.
ჩვენთვის საინტერესო ტექნიკური კუთხით კი იმის თქმა ვიკმაროთ, რომ „ჯოხის“ ხმარებას აიკიდოში არაფერი აქვს საერთო ნამდვილი ჯოხის ხმარებასთან შინტო მუსო რიუს სკოლის მიხედვით, სკოლისა, რომელიც მუსო გონოსუკემ დააარსა მე-17 საუკუნეში. ამ სკოლაში ჯოხი მართლაც ჯოხივით გამოიყენება.
აიკიდოში ჯოხი გამოიყენება შუბივით, რომელსაც ორივე ბოლოში მჭრელი წვეტები აქვს. ამგვარად, ყოველ ჯერზე, როდესაც ერთი დაბოლოება ურტყამს ან ჭრის, მეორე ბოლო არ რჩება უქმად, ისიც ჭრის და ცელავს მოწინააღმდეგეს ამავდროულად.
იარაღის ეს განსაკუთრებული თვისება მნიშვნელოვანია. მართლაც, ეს თვისება კომბინაციაში სხეულის ბრუნვით გადაადგილებასთან, რაც თეძოების ირიმი-ტენკანის პრინციპის გამოყენების შედეგია, საშუალებას გვაძლებს, ერთდროულად ორი მოწინააღმდეგე ჩამოვიშოროთ მხოლოდ ერთი მოძრაობით.
ფილიპ ვოარინო
5 ივნისი 2021 წელი